کوچینگ چه نیست ؟

تفاوت کوچینگ با روانشناسی، مشاوره و یا منتوزینگ، از پرسش های متداولی است که توسط مراجعین پرسیده می شود. به بیان ساده، در فرآیند کوچینگ  مراجعه کننده، راه حل را با همراهی کوچ، در درون خود جستجو می کند و با آگاه تر شدن، رشد می نماید. این آگاهی و خرد از درون به او داده می شود، نه بیرون و این در حالی است که در منتورینگ، یک منتور حرفه ای که در موضوعی خاص آگاهی لازم را داراست، راه حل های از پیش تعیین شده را به مراجع، ارائه می دهد. بسته به نوع هدف یا مساله، هر کدام از این روش ها، می توانند سودمند باشند.

در مشاوره و روانشناسی، تمرکز بر درمان انواع مشکلات روانی و اختلال شخضیتی است و معمولا به میزان زیادی رویکرد اصلی، واکاوی و نگاه به گذشته فرد است. اما کوچینگ یک فرایند درمانی نیست، بلکه یک فرآیند ارتقای کیفیت و تحول است. در کوچینگ، نگاه به مراجعه کنندگان، بدون قضاوت بوده و مراجعه کننده، به عنوان فردی توانمند که پتانسیل حل مشکلات خود و پیدا کردن راه حل و رشد را دارد، شناخته می شود. کوچینگ بر عمل در زمان حال و برنامه ریزی مسیرآینده برای رسیدن به اهداف استوار است و به همین دلایل، تمرکز آن بر آینده است.

تفاوت کوچینگ با مشاور متخصص (consultant)

معمولا تخصص مشاور در زمینه بخصوصی است، غالبا بمنظور دریافت پیشنهاد و راهکار حل مشکلات با مشاور مذاکره می شود. یک مشاور معمول برای حل یک مشکل خاص با مراجع کار میکند و زمانی که مشکل حل شد صحنه را ترک می نماید. غالبا مشاورین با مسائل خارج از تخصص خود درگیر نمی شوند. کوچینگ به روش جامع تری به مسئله می پردازد.

کوچ با کمک مراجع وضعیت را بررسی می کند و یک نقشه اجرایی تهیه نموده و در کنار مراجع برای تجزیه تحلیل و حل مسئله کار می کند. لزومی ندارد که کوچ در حرفه مراجع تخصص داشته باشد. در کوچینگ، مراجع متخصص است و کوچ با بکارگرفتن دانش خود و پاسخ های مراجع، در پیدا کردن راه حل مسئله با وی مشارکت می کند. کوچ جواب ها را ندارد. کوچ ها سوالاتی را مطرح می کنند و به مراجع اجازه می دهند خود جواب ها را پیدا کند و ارزش های موردنظر خود را روشن سازد.

تفاوت کوچینگ با درمانگر (Therapist)

یک درمانگر نوعا با یک شخص ناتوان بمنظور معالجه وی کار می کند، ولی یک کوچ با یک شخص توانا کار می کند تا توانائی های او را شکوفا و بارور سازد.

درمانگر نوعا با اشخاصی که برای دستیابی به سلامت خود از لحاظ عاطفی، نیاز به کمک دارند کار می کند و غالبا با مشکلات آنها در گذشته و راهکارهای معالجه آنها درگیر است. یک کوچ با اشخاص فعال کار می کند تا آنان را به سطح فوق العاده ای ارتقاء دهد. کوچینگ متکی به جریانات گذشته برای دستیابی به ترقی نیست، بلکه توجه آن برروی اهداف به سوی آینده است. کوچینگ زاییده عمل است، تمرکز بر نقطه ای که مراجع در حال حاضر در آنجا ایستاده است، نقطه ای که میخواهد بر آنجا بایستد و چگونگی رساندن او به آن نقطه.

تفاوت کوچینگ با منتورینگ  (Mentor)

منتورینگ رابطه ایست که با شخصی که در زمینه ای تبحر دارد برقرار می شود. منتور معمولا از کوچ مسن تر و باتجربه تر است. منتور دانش و عقل خود را به مراجع اعطا می کند. مراجع درحالی که برای منتور احترام فوق العاده ای قائل است از او راهنمایی و نصیحت طلب می کند.

تفاوت کوچینگ با  آموزش (Training)

استاد در رشته و موضوع خاصی به آموزش می­ پردازد و اطلاعاتی در آن زمینه به دانشجو انتقال می ­دهد؛ اما یک کوچ بر این باور است که راه هر شخص مختص اوست و به مراجع یاری می ­کند تا آن راه را بیابد و در این مسیر اطلاعاتی از جانب خود به مراجع منتقل نمی ­کند، مگر به درخواست مراجع و در قالب پیشنهاد یا بازخورد.

رابطه کوچینگ شاید در جایی جلوه می نماید که کوچ در کنار مراجع حرکت می کند. کوچ، مراجع را در ترسیم خرد و باور خود و پیروی از راهنمایی درونی خود حمایت می نماید.

جدول خلاصه تفاوت کوچینگ با سایر رشته ها

منابع:

job-coaching.ir

icoachtraining.com